10/10/54

แก่ผู้เล็กน้อยที่สุด


เวลานั้นพระองค์จะตรัสตอบว่า 'เราบอกความจริงกับท่านทั้งหลายว่า การที่พวกท่านไม่ได้ทำกับผู้เล็กน้อยที่สุดสักคนหนึ่งในพวกนี้ ก็เหมือนไม่ได้ทำกับเราด้วย' มัทธิว 25:45 (พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน)

ในหมู่คริสเตียนไม่มีข้อโต้เถียงเกี่ยวกับการรับใช้พระเจ้า แต่คริสเตียนบางคนดูเหมือนว่าไม่ค่อยเชื่อมั่นเรื่องการรับใช้ผู้ขัดสน แต่พระวจนะของพระเจ้ามีความชัดเจนในเรื่องนี้

รอบๆ ตัวเรามีผู้หิวโหยหรือผู้ด้อยโอกาสมากมาย ท่านเคยคิดถึงคนเหล่านี้บ้างไหมเมื่อเทียบกับความสมบูรณ์พูนสุขและความมั่งคั่งของตนเอง ในขณะที่ท่านมีอาหารรับประทานจนอิ่มทุกมื้อ มีคนอีกมากมายที่ไม่มีอาหารตกถึงท้องเลย ต้องดื่มน้ำประทังความหิว ในขณะที่ท่านมีบ้านที่แสนสบายคุ้มหัว มีคนอีกหลายคนที่ไร้ที่อยู่อาศัย ในขณะที่ท่านมีเงินทองสำหรับจับจ่ายใช้สอย มีคนจำนวนไม่น้อยต้องขอทานเศษเงินจากคนอื่น เป็นต้น

ท่านทูลขอให้พระเจ้าทรงอวยพรมากๆ ทางหนึ่งที่ท่านจะได้รับพรนั้นก็คือ การให้ ยิ่งให้มาก ก็ยิ่งได้รับมาก ยิ่งให้มาก ก็ยิ่งมีมาก เมื่อท่านให้ด้วยความเต็มใจ ชีวิตของท่านก็ยิ่งอุดมสมบูรณ์มาก สิ่งที่เราหยิบยื่นให้แก่ผู้อื่นจะทำให้ชีวิตของเราเต็มบริบูรณ์ขึ้น

ท่านอยากได้รับพรจากพระเจ้ามากๆ ไหมล่ะ ลองคิดถึงการให้มากกว่าการได้รับดูสิ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสนใจที่จะให้แก่ผู้เล็กน้อยที่สุด ใครก็ตามที่ปล่อยโอกาสที่จะรับใช้ผู้อื่นให้หลุดลอยไปพลาดโอกาสที่จะได้รับประสบการณ์ที่ดีเลิศที่สุดในชีวิตไปทีเดียว

โอกาสที่ท่านจะรับใช้ผู้เล็กน้อยที่สุดเปิดไว้ให้ฉวยตลอดเวลา

จอห์น แกรนท์ เห็นชายแก่คนหนึ่งในร้านสรรพสินค้าเดินเลือกของอยู่ใกล้ๆ ชายแก่คนนี้หลังค่อม ผมเผ้ายุ่งเหยิง แต่งตัวซอมซ่อม ชายคนนั้นมองดูสินค้าบนหิ้งเดียวกันกับเขา เมื่อจอห์นได้สินค้าที่ต้องการแล้วก็เดินออกไป เขาเห็นชายแก่คนนั้นหยิบสินค้าขึ้นมาหนึ่งห่อแล้วพินิจพิเคราะห์ดูข้อมูลข้างห่ออย่างขะมักเขม้น แล้วก็ถามเขาว่า "ขอโทษครับ ตรงนี้คือน้ำตาลใช่ไหมครับ" เมื่อจอห์นบอกว่าใช่ เขาก็กล่าวขอบคุณอย่างมากมาย

มื่อจอห์นขับรถกลับบ้าน เขาก็อดคิดถึงชายแก่คนนั้นไม่ได้ มันเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่รู้ว่ามีบางคนอ่านหนังสือไม่ออก เขาคิดไปไกลกว่านั้นว่าชายคนนี้อาศัยอยู่ในบ้านแบบไหนกันนัและเขาดำเนินชีวิตมาจนแก่ขนาดนี้อย่างไร

หลังจากนั้นเขาก็คิดว่าพระเจ้าทรงสร้างและทรงรักชายแก่คนนั้นแบบเดียวกับที่พระองค์ทรงสร้างและทรงรักเขา แต่ทำไมเขาจึงมีโอกาสได้รับการศึกษา ในขณะที่ชายแก่คนนั้นไม่มี

แม้ว่าจอห์นไม่ได้ช่วยเหลือชายแก่คนนั้นทางรูปธรรม แต่อย่างน้อยเขาก็ช่วยให้ชายแก่คนนั้นซื้อของได้ถูกต้องตามที่ต้องการ

ข้าพเจ้าขอแบ่งปันประสบการณ์ส่วนตัว แม้ว่าจะไม่ชัดเจนอย่างที่จอห์นช่วยชายแก่คนนั้น แต่ข้าพเจ้าก็คิดว่าอย่างน้อยชายแก่อีกคนหนึ่งก็รูสึกดีๆ ที่มีคนถามเขาว่า "เหนื่อยหรือคะ"

วันหนึ่งขณะที่กำลังเดินกลับบ้านก็เห็นชายแก่คนหนึ่งใช้ไม้พยุงตัวเดินโขยกเขยกอยู่ ข้าพเจ้าเห็นว่าเขาเดินด้วยความยากลำบากอย่างยิ่ง ข้าพเจ้ามองดูสักพักก็เห็นเขานั่งแปะลงข้างทาง ข้าพเจ้าเดินอยู่อีกฝั่งก็หยุดเดินและถามว่า "เหนื่อยหรือคะ" เขาไม่ตอบ มองดูข้าพเจ้าแล้วยิ้ม เมื่อถึงบ้านก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจที่เห็นว่ามีคนหนึ่งดำรงชีวิตด้วยความยากลำบากเช่นนี้

อีกตัวอย่างหนึ่ง คราวนี้ได้ช่วยเหลือด้วยเงินทองไปเล็กๆ น้อยๆ ครั้งที่ครอบครัวของข้าพเจ้า (ขาดลูกชาย) ไปชมกำแพงเมืองจีนที่นครปักกิ่ง เมื่อรับประทานอาหารกลางวันที่ศูนย์อาหารเสร็จก็ลุกขึ้น อาหารแต่ละจานของพวกเรายังมีอาหารเหลืออยู่บ้างเพราะอาหารไม่อร่อยเลยและมันมาก พวกเราจึงเลือกรับประทานบางส่วนเท่านั้น ทันทีที่เราลุกขึ้นก็มีชายคนหนึ่งนั่งลงรับประทานอาหารที่เหลือทันที พวกเราทุกคนตกใจมากที่เห็นเช่นนั้น ข้าพเจ้ารู้สึกสงสารเขามากจึงให้เงินไปเล็กน้อยและบอกเขาว่า "ไปซื้ออาหารกินนะ" เมื่อเดินจากมาก็รู้สึกเสียใจที่ให้เงินเขาน้อยไป น่าจะให้มากกว่านั้นสักหน่อย และคิดว่าทำไมพวกเรากินทิ้งกินขว้างในขณะที่อีกคนไม่มีเงินซื้ออาหารสำหรับประทังชีวิต

ข้าพเจ้าอยากจบข้อเขียนด้วยคำถามว่า "เมื่อเร็วๆ นี้ท่านปล่อยให้โอกาสในการรับใช้ผู้อื่นหลุดลอยไปบ้างไหม แต่ข้าพเจ้ามีข่าวดีจะบอก พระเจ้าทรงเมตตาที่จะยกโทษให้แก่ท่านและทรงมอบโอกาสให้แก่ท่านที่จะรับใช้อีก" ข้าพเจ้าหวังว่าท่านจะไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไปอีก

สิธยา คูหาเสน่ห์